Ayvalı Portakallı Kerevizin Sıradışı Öyküsü...

Biraz canım sıkkındı, yani sıkkın denilemez aslında da nasıl desem bir eksiklik hissi ile baş etmeye çalışıyordum az önce. Tabii, bu eksiklik hissinin altında sabah annemi İzmir'e uğurlamış ve yeni taşındığım evde ilk kez kendi başıma kalmış olmamın da rolü büyük. Böyle elimi kolumu nereye koyacağımı bilemezken aklıma düştü, geçen gecelerden birinde bloğumun son dönemde en çok tıklanan yazıları arasında beni dehşete düşüren bir şey görmüştüm. Ayvalı Portakallı Kereviz Yemeği!

Kendisini çok severim, seve seve yapar bayıla bayıla yerim, orası ayrı da... Ben iki yıl önce buradan bu yemeğin tarifini vermişim, işte burada Tıkk Tıkk Tarifini vermeden önce, yemeği yaptıktan sonra dakikalarca uğraşıp fotoğrafını da çekmiştim (O dönemin büyük teknolojisi I phone 4 ile-Yalnız 4s değil, 4:)) O yemek bir tıklanmış, bir tıklanmış. Neden tıklanmış bilmiyorum açıkçası. İlk aklıma gelen, Canan Karatay ayvalı portakallı kereviz yerseniz ölümsüz olursunuz mu dedi, ülkede herkes kereviz aşığı mı oldu bilinmez... Bir yemek bu kadar tıklanıyorsa mesele tamamen tarif değildir aslında, tarif kadar görselinin güzelliğidir. E, tamam ama burada tencerenin dibinden saçma sapan bir alt fon üzerinde tabağa dökülmüş patatesimsi bir şeyler ve hiç hoş görünmeyen iki ince portakal dışında bir şey yok ki? Şahsen, tanımadığım etmediğim yerde önüme gelse, bi durur düşünürüm bu nedir arkadaş diye. İşte düşünme Yeliz, o az önce yediğin yemeğin iki yıl önce bir akşam karanlığında sereserpe çekilmiş ve aşırı pişirilmiş hali.

Yazıyı görmezden geleyim, bunca taşınma sipariş işim içinde gündüz vakti o yemeği nasıl yapıp fotoğraf çekeceğim ki dedim, sonra tam da bunca işin içinde canımın hiçbir şey yapmak istemediği o anı buldum. Yemekle doldurulan boşluklar sadece açlık giderici değildir, onarıcı, tedavi edicidir bazen. Belki bu coğrafyanın kadınlarının acıya dayanılıkları hep buradan, mutfağımızdan aldığımız güçten gelir. Aynı yemeği yeniden yaptım. Diğerini bir mutfak suçu olarak silecekken tuttum. O benim kıymetli başlangıç noktam. İki yıllık estetik kazanım yolum. Yorum sizin...

Hatırlatın da bir ara size Yemek Fotoğrafçılığı Workshop'unda öğrendiklerimi anlatayım.

Sevgiyle...