Çocukları Güldüren Proje: Pastamı Üfler Misin?


Madem bir önceki yazım kendiliğinden eşimin doğum günü pastası oldu, sıcağı sıcağına size bir önceki yazımda çıtlattığım harika bir projeden bahsetmek isterim.


Projenin adı: Pastamı Üfler misin?
Projeyi başlatan genç bir öğretmen. Bugüne kadar, eğer şanslıysanız her doğum gününüzde mum üflediniz değil mi? Şimdi durum biraz değişiyor, arkadaşlarınız ya da sevdikleriniz sizin için bu projeye ulaşıp diyorlar ki; 14 mayıs eşimin doğum günü, lütfen pastamızı üfleyecek bir okula yönlendirilebilir miyiz? Siz şuradan tıklayabileceğiniz facebook sayfalarından ulaşıyorsunuz ve sıradaki okul hangisiyse size o okulda gönüllü öğretmenin bilgisi geliyor. Tıkk Tıkk  Size ismi ve telefon numarası verilen öğretmene hemen ulaşıp kesinleştirmeniz çok önemli, çünkü okullar uzun uzun sıralar bekleyebiliyorlar.


Kesinleştirme işlemi ise şu şekilde oluyor, sınıftaki öğrenci sayısına göre ortalama bir bütçe belirleniyor. Örneğin 100 tl, ki genellikle bütçeler 90-150 tl aralığında sanıyorum. Öğretmen, köydeyse şehirdeki bir pastaneden fiyat alıyor, size bildiriyor ya da sizin belirlediğiniz bütçe doğrultusunda içecek, meyve eklemeleri yapabiliyor. Pastaya bir mesaj yazdırabiliyorsunuz. Ama bu mesaj kişisel bir mesaj olmamalı. Örneğin; "İyi ki doğdun" gibi... Çünkü, çocuklar o pastayı onlara hediye ettiğinizi düşünüyorlar, yani mumları sizin için değil, kendileri için üflüyorlar, ki doğru olanı da bu değil mi? Her şey bittiğinde, size çocukların birbirinden mutlu karelerini gönderiyor. O an, anlatılmaz yaşanır. Öylesine güzel ki... Küçücük elleri, gözleri, belki de hayatında ilk kez bir pasta ile tanışıp böylesine sevindirebilmek... Birkaç damla gözyaşına hazır olun, iyi mi?


Proje ilk duyduğumda mutluluktan -ama ben aylarca nasıl bekleyeceğim diyerek- beni delirtmiş ama şimdi paylaşırsam eşime sürpriz yapamam diyerek paylaşamamıştım. Şimdi ise, lütfen ama lütfen diyerek paylaşıyorum. Evet, şeker dünyanın en sağlıklı şeyi değil. Ama, ona özenen, hiç olmazsa bir kez yiyebilmek isteyen bir çocuk, bunca olanaklar dünyasında bile inanın her yerde olabilir. Birbirinden cazip televizyon reklamları, her şeyi büyük bir itinayla dikkatimize salıyor. Bir defa onların ablası abisi olmak, harika bir şey. Üstelik bununla da sınırlı değil, pasta yerine onlara hediye de gönderebilirsiniz. Ya da ikisini de aynı anda yapabilirsiniz.

Eşimin doğum günü için Şanlıurfa'da bir köy okulu karşımıza çıktı ve eşimin pastasını oradaki öğrenciler üfledi. Üzerine "Umudumuz ve geleceğimizsiniz" yazılmasını istemiştim. Çünkü, sen umudumsun çocuk... Dünya ve insanlık için, daha mutlu bir yarın için... Tek umudum sensin, geleceğim-iz-sin...


Okul öğretmeni öylesine tatlıydı ki, bana dediğine göre, o gün okula gelemeyecek öğrenciler varmış ve annelerine yalvararak kendilerini okula getirtmişler "Biz bugün pasta keseceğiz, gitmem gerek!" diyerek... Üstleri başları nasıl düzgün değil mi? Çünkü her biri, o günü bayram ilan etmiş ve gelirken en güzel giysilerini giymiş...


Eşimin doğum gününün hemen ardından, eşimin ablasının doğum günü vardı ve o dönem bize tatil için gelmiş anne ve babası projeyi duyunca çok heyecanlandılar. Annem, ablan için ben de böyle bir şey yapmak isterim dediğinde hemen ikinci bir okul için ulaştım. Bu sefer de, Van'da bir ilkokul çıktı karşıma. 26 Mayıs'ta da ablam için üflendi mumlar.


Bu sene hepsi okumayı öğrendiler... Bu hayatta belki de en önemli gün değil mi hayatlarımızda? Her şeyi sözcükleri okumaya, anlamaya, yazmaya borçlu değil miyiz?



Bu dünyada, hele ki hiç anmak ve kötü enerji yollamak istemediğim dehşet haberlerinin olduğu bir ülkede, bir çocuğu mutlu etmekten daha güzel ne olabilir?
Gözleriniz sadece mutlulukla ışıldasın çocuklar, yolunuz ve bahtınız güzelliklerle dolu olsun, sevgiyle, neşeyle...

Kaçıranlar için adres: Pastamı Üfler misin?

Yorumlar

  1. ince düşünülmüş bir proje çok beğendim,çocuklar her güzelliğe layıklar:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kesinlikle... Keşke hep gülümsetebilsek çocukları... Sevgiler kocaman :)

      Sil
  2. Şahane bir proje, insanın gözlerinin dolmaması mümkün değil. Bizim belkide artık önemsemediğimiz, değersiz gördüğümüz şeyler, onlar için nasıl da kıymetli...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Küçük Prens'te diyordu ki "Mesele büyümemiz değil, büyürken unuttuklarımız"
      İşte tam da dediğiniz gibi. Çok teşekkür ederim, sevgiler kocaman :)

      Sil
  3. Yanıtlar
    1. Çocuk Kalbi diye bir kitap vardı ya, Anne Yüreği diye de olmalı bence :)

      Sil
  4. Gerçekten okurken gözlerim yaşardı. Çok iyi işler çıkarmışınız.
    Cani gönülden tebrik ediyorum

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim. Ne mutlu aktarabildiysem...

      Sil

Yorum Gönder

Popüler Yayınlar