Sevgililer Günü, Küçük Şeyler ve Aşk Pastası

Uzun zamandır şeker hamurlu pasta yapmamıştım. Belki daha kolay geldiğinden, belki de daha çok figür çalışılmasına fırsat verdiğinden dolayı kurabiye süslemesine yönelmiştim.
Sevgililer günü için hazırladığım pastayla biraz zorlanarak da olsa istediğim görüntüyü yakalamış oldum. Bu işler el yatkınlığı ne de olsa... Ne kadar çok denerseniz, o kadar iyi sonuçlar elde edersiniz. Pastamın kreması muzluydu. Ara sıra pastalarıma da Bailey's tattırırım. Bu sefer eklememiştim; ama, fikir oluşturması açısından size de tavsiye ederim.

Genellikle, sevdiğimiz insanları mutlu etmek için hep büyük bir şeyler yapmak gerektiğini düşünürüz. Çok haksız da sayılmayız. Evet, şimdi durup dururken gidiyoruz denilen bir tatile, sevdiğim markanın çanta kreasyonundan bir yenisine, değmez diyerek almadığım ama aklımda kalan o güzel elbiseye sevinmeyecek kadar ruhen maddeden yükselemedim. Ama bence hayatımızdaki en unutulmaz anlar, cüzdanımızdan değil kalbimizden, zamanımızdan beslenip emeğimizle ortaya koyduklarımızdır. Pastayı eşime gösterdiğim andaki gözlerindeki dalgalanma da bunun benim hayatımdaki kanıtıdır :)  

Bu arada, küçük mutluluklarla ilgili şimdi yazacağım şiiri bilir misiniz, bilmem. Yalçın Ergir'in... Çok çok severim ve ara ara okumak bana hep iyi gelir...

Küçük derelerdir büyük nehirleri oluşturan,
Küçük mutluluklar, küçük, küçücük derelerdir
Büyük nehri ararken üzerinden atladığın
Arkana dönüp de bakmadığın

Küçük mutluluklar,
Çıtır çıtır Kızılay simitidir, çayın yanında
Aniden radyoda karşına çıkan şarkı
Kar yağınca tatil olan okul

Başarılı bir rejimin birinci günü
Sokakta sevebildiğin kedi
Yürüyen güvercinin kafası
Tenekedeki fesleğen

Kurumuş çamaşırlar, bir kış ikindisi
Geri gelen elektrik
Babanın hikayeleri
Annenin yemeği
Tamir ettiğin alet

Yeşil tişörtün, yatarken giydiğin
Bir dostun başarısı, neler çektiğini bildiğin

Elini sımsıkı tutan minik el
Dudağında ıslık yürüdüğün yol
Birden çıktığın yolculuk

Sana açılan kapılar
Sana kapıyı açanlar
Hoş gelenler, hoş buldukların

Yalnız kalabilmek- dilediğinde
Kavuşabilmek- özlediğinde
.
.
.
.
(Gerisini ve milyonlarca satırı boş bırakıyorum; kendi küçük mutluluklarını yazman, bundan da küçücük bir mutluluk duyman dileğiyle...) 

Yorumlar

  1. Amatör dediğiniz pasta bu mu? Ne kadar şahane görünüyor. Benim gibi keki kabardığında bile sevinen bir insan için bu bir şaheser :)
    Şu cümlenize de kesinlikle katılıyorum: "bence hayatımızdaki en unutulmaz anlar, cüzdanımızdan değil kalbimizden, zamanımızdan beslenip emeğimizle ortaya koyduklarımızdır"
    Bu arada şiir de çok güzelmiş, gözümüzün önünde durması gerekenlerden...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Geçen sene bu pastayı bitirdiğimde (mutfakta saç baş dağılmış sefil halde) mutluluktan ağlamıştım :) İnsan biraz nankör olabiliyor, şimdi baktığımda sadece kötü bir figür ve teknik hatalar görüyorum ama daha iyilerini yaptığım ve bu haliyle bile bize büyük bir mutluluk yaşatmasını sağladığı için mutluyum :) Bu arada, kek kabarması sorunu hepimiz için geçerli, ben bazen fırının başında an be an nöbet tutuyorum dualar eşliğinde :)
      Bu şiiri ben de çok severim.
      Sevgiler

      Sil

Yorum Gönder

Popüler Yayınlar