Okudum: Mektup Aşkları

Bugünlerde nasılsınız? Ben 2014'ün gelişinden hiçbir şey anlamadım. Ocak çok tempolu geçti, bir yandan bu tempoda hiçbir şeye zaman bulamazken, bir yandan da ne kadar verimsiz geçtiğine inanamıyorum. Şu an ocak ayının son dakikalarında size yazıyorum ve şimdi yazacağım kitap aslında 2013'te okunanlara ait. Bu tempoda okuduğumu bile unutmuşum, eski fotoğraflara bakarken buldum ve ocak ayının son yazısı Mektup Aşkları olsun istedim.

Mektup almayı sevenlerden misiniz? Ben ortaokul ve lise hayatım boyunca bütün gün yanyana olduğum en yakın arkadaşlarımla ve yılda bir kez ancak görüşebildiğimiz yazlık arkadaşlarımdan bazılarıyla yıllar yılı mektuplaştım. Bence mektup almak, mektup yazacak yakınlıkta dostlarının olması inanılmaz güzel bir duygu... Çok özel, çok kişisel ve çok derin bir paylaşım... Tabi şimdi o mektuplardaki arkadaşların hala hayatında mı derseniz, kimin cevabı tamemen "Evet" olabilir ki? Ne yazık ki, çoğu insanın hayatımızda bir son kez yer alma tarihi var. Tabi ki, bizlerin de başkalarının hayatında... İnsanlar geçici olabiliyor, ama yazı? Yazılanlar yırtmadığın, yakmadığın sürece hep seninle... Bazen o mektupları yeniden elime alıp masumiyetimize ve o zamanlarki küçük ama dünyanın en büyük sorunu sandığımız dertlerimize gülümsüyorum. Ne büyük cümleler kuruyoruz, biz çok küçükken...

Neyse, bu konu hakkında yazdıkça yazarım, ben kitapla devam edeyim.

"O kadar zor degil yaşam... Olsa da ...ağlarim...ağlamam...yoksun et kendini şu dünyadan... Ağlamayı öğren... Yetmediyse bir daha otur ağla... Ta ki ağlamayı belli etmeyinceye kadar...."

Mektuplardan oluşan bir kitap olduğundan okumam bir geceyi aldı ve mutlulukla bitirdim kitabı. Kalbinde mektuplar için bir yer olan herkese öneririm.

Sevgiler,
Yeliz