Etaminli ve Kedili Merhaba...
Merhaba,
Kanaviçe işler misiniz? Ya da çevrenizde işleyen var mı?
O nasıl güzel bir terapidir. Emek emek, ilmek ilmek işlenir...
Ben bir ara sürekli kanaviçe işliyordum, hatta hatırlarsınız belki reikiye kanal olup dilek anahtarları yapıyordum. Sonra bıraktım.
Bence insanlar kanaviçe gibi şeyleri sadece zevk için yapmalı. Bu gözler bugün var, yarın yok gerçekten de...
Nitekim, benim ayna gibi gören gözlerim, yavaştan beni üzmeye başladılar. Gözlük takmak istemiyorum, öte yandan da her akşam televizyon açıkken test yapıp üzülüyorum (sağı kapat okunuyor, solu kapat okunamıyor, ne nasıl?!)
Etaminlerin suçu mu, hayır. Benim en değerli duyu organım gözlerim sanırım, o figürler nasıl zor çıkıyor, bu gözler her gece kaç sf okuyor...
İşte o gözlerime kıymaktan hiç çekinmediğim günlerde işlemiştim bu iki panoyu. Margaret Sherry isimli bir tasarımcının birbirinden tatlı kediciklerini.
Üstteki ilk etaminimdi, çocukken işlediğim tutacakları saymazsak :) Beni kaç ay uğraştırmıştı. (Tıkk Tıkk Burada anlatmıştım.)
Alttaki de evlilik yıldönümüz için küçük bir gülümseme hediyesiydi eşime. Üstünden kaç yıl geçmiş :( -Abartmazsam çok değil 3-4 yıl) (O da burada Tıkk Tıkk )
Şimdi evimin kapı açıldığında görünen ilk duvarında yer alıyor bu sevimli kedi. Kedili merhaba, diyorum gelenlere :) Daha önceki evimde holdelerdi, sadece holden geçenler görüp genellikle bazıları bir çığlık atıp ama bunlar çok güzel, neden daha görünür bir yere koymadın, diyorlardı. Daha görünür bir yer bu evde olamazdı :)
Ama yanlarına bir üçüncü kedicik istiyorlar ve benim işlemeye hiç mecalim yok. Ayrıca, işlediğim notlarımı da kaybettim :( Bakalım nasıl bir çözüm bulacağız?
Sevgiyle kalın...
Mutlu haftalar...
Kanaviçe işler misiniz? Ya da çevrenizde işleyen var mı?
O nasıl güzel bir terapidir. Emek emek, ilmek ilmek işlenir...
Ben bir ara sürekli kanaviçe işliyordum, hatta hatırlarsınız belki reikiye kanal olup dilek anahtarları yapıyordum. Sonra bıraktım.
Bence insanlar kanaviçe gibi şeyleri sadece zevk için yapmalı. Bu gözler bugün var, yarın yok gerçekten de...
Nitekim, benim ayna gibi gören gözlerim, yavaştan beni üzmeye başladılar. Gözlük takmak istemiyorum, öte yandan da her akşam televizyon açıkken test yapıp üzülüyorum (sağı kapat okunuyor, solu kapat okunamıyor, ne nasıl?!)
Etaminlerin suçu mu, hayır. Benim en değerli duyu organım gözlerim sanırım, o figürler nasıl zor çıkıyor, bu gözler her gece kaç sf okuyor...
İşte o gözlerime kıymaktan hiç çekinmediğim günlerde işlemiştim bu iki panoyu. Margaret Sherry isimli bir tasarımcının birbirinden tatlı kediciklerini.
Üstteki ilk etaminimdi, çocukken işlediğim tutacakları saymazsak :) Beni kaç ay uğraştırmıştı. (Tıkk Tıkk Burada anlatmıştım.)
Alttaki de evlilik yıldönümüz için küçük bir gülümseme hediyesiydi eşime. Üstünden kaç yıl geçmiş :( -Abartmazsam çok değil 3-4 yıl) (O da burada Tıkk Tıkk )
Şimdi evimin kapı açıldığında görünen ilk duvarında yer alıyor bu sevimli kedi. Kedili merhaba, diyorum gelenlere :) Daha önceki evimde holdelerdi, sadece holden geçenler görüp genellikle bazıları bir çığlık atıp ama bunlar çok güzel, neden daha görünür bir yere koymadın, diyorlardı. Daha görünür bir yer bu evde olamazdı :)
Ama yanlarına bir üçüncü kedicik istiyorlar ve benim işlemeye hiç mecalim yok. Ayrıca, işlediğim notlarımı da kaybettim :( Bakalım nasıl bir çözüm bulacağız?
Sevgiyle kalın...
Mutlu haftalar...
İnsan kendisi yapınca yaptığı şeye bakıp bakıp gülümsüyor, en azından bende öyle :)
YanıtlaSilhepsi çok güzeller gerçekten ^^
Çok teşekkür ederim :) El emeğinin kıymeti hiçbir şeyde yok gerçekten de :)
SilMutlu geceler...
Çok güzeller, ellerinize sağlık ... Ben de kedileri seviyorum. İnsana ev sıcaklığını hatırlatıyor. :) Margaret Sherry Cats diye internette arattım . Kedili çok güzel desenleri varmış gerçekten.
YanıtlaSilKesinliklee :) Ben yıllar önce, yani çocukken bir kez kanaviçe işlemiştim ve çok estetik bir şey olarak kalmamıştı aklımda. Ama yıllar sonra Margaret Sherry ile tanıştığımda bunları derhal işlemeliyim diyerek delirdim. Yıllar sonra ilk işlediğim de bu kedicikler oldu ama çok zorlanmıştım işlerken. Şimdiyse çok rahat işliyorum ama zaman ya da enerjim kalmıyor ne yazık ki onun için :(
SilÇok teşekkür ederim. Sevgiler...
kanaviçe :) annem geldi aklıma :))
YanıtlaSilAnnelerimiz işlerken bana çok demode gelirdi :) Oysa şimdi gençler arasında da bir trend kanaviçe :)
SilŞu fotoğrafları görünce kalkıp etamin işleyesim geldi ne kadar da güzel olmuşlar :) Ellerinize sağlık :)
YanıtlaSilBenim de baktıkça geliyor :) Çok teşekkür ederim. Umarım en kısa zamanda işlersiniz, gerçek bir terapi :)
SilSevgiler...