Döngü
#...dediğinsadecebirdöngü
Döngü...
Sanki bir ışık huzmesi üstüne denk düşse göreceksin bitmek bilmeksizin yinelediğin döngüyü. Karanlıkta düştüğü noktaya koşup hep senden bir adım ötede olduğunu görüyorsun. Ulaşabilsen ayacaksın aslında, ayırdına varacaksın. Ama sen koşmayı seviyorsun. Döngüde kalmayı sevmenle aynı nedenden.
Senin adına her defasında bıkmaksızın güzel bir isim verdiğin, aslında sadece kendini çoktan tamamlamış bir döngü.
Onun bir başlangıcı, bir de sonu var. O son biraz fedakarlık istiyor. O son irade gerektiriyor. Döngüde olmak, oyunun içinde olmak o kadar cazip ki sen döngüye dönmeyi seçiyorsun. Güzel isimler koymaya devam ediyorsun döngüne. Bazen arkadaşlık ya da her neyse aradığın, dostluk, kardeşlik, kader, aşk... diyorsun. Farklı kılıflarda aynı hataları, haksızlıkları kendine alıyorsun. Bir yanın diyor ki, "Sen bu dersi aldın aslında, sorularının cevaplarını biliyorsun, madem ki sınavını yeniden seçtin, hemen söyle doğru cevaplarını da kapat şu döngüyü. Yeni bir deneyime, senin gelişimin için doğru olan yeni bir çembere geç. Farkındalığını arttır." Ama yeni korkutuyor, yeni henüz senin bir parçanı taşımıyor. Dersleri vermek yerine susmayı ya da geçiştirmeyi seçiyorsun. Her defasında, daha iyi yanılıyorsun, her defasında daha çok yalnızlaşıyorsun. Hayatına aldığın yeni çemberlerine yayılıyor her defasında cevapları bilerek boş kağıt verdiğin sınavların. Aynı dersi, birçok insanda birçok olayda vermeye çalışıyorsun. Bu bir döngü oysa ki. Yaşadığın her neyse, o döngünün bir parçası. Bu döngünün tüm nüansları belli. Bir defa daha sonuna gelsen ve yeniden başlasan hiçbir şey daha iyi olmayacak. Sense, alt edebilirim, bu döngüyü ömrüm boyunca sürdürebilirim diyorsun. Sürmüyor, sürmeyecek. Sürmemesinin doğasında olmasıyla aynı nedenden.
Fısıldayabilsek o döngülere, güzel bir veda edebilsek. "Bana yaşattığın her şey için sana minnettarım, bu deneyim için hayata teşekkür ederim. Artık yarattığımız döngüye uzaktan bakma farkındalığına sahibim. Haydi hoşça kal." desek... Daha iyi olmaz mıydı?
Döngü...
Sanki bir ışık huzmesi üstüne denk düşse göreceksin bitmek bilmeksizin yinelediğin döngüyü. Karanlıkta düştüğü noktaya koşup hep senden bir adım ötede olduğunu görüyorsun. Ulaşabilsen ayacaksın aslında, ayırdına varacaksın. Ama sen koşmayı seviyorsun. Döngüde kalmayı sevmenle aynı nedenden.
Senin adına her defasında bıkmaksızın güzel bir isim verdiğin, aslında sadece kendini çoktan tamamlamış bir döngü.
Onun bir başlangıcı, bir de sonu var. O son biraz fedakarlık istiyor. O son irade gerektiriyor. Döngüde olmak, oyunun içinde olmak o kadar cazip ki sen döngüye dönmeyi seçiyorsun. Güzel isimler koymaya devam ediyorsun döngüne. Bazen arkadaşlık ya da her neyse aradığın, dostluk, kardeşlik, kader, aşk... diyorsun. Farklı kılıflarda aynı hataları, haksızlıkları kendine alıyorsun. Bir yanın diyor ki, "Sen bu dersi aldın aslında, sorularının cevaplarını biliyorsun, madem ki sınavını yeniden seçtin, hemen söyle doğru cevaplarını da kapat şu döngüyü. Yeni bir deneyime, senin gelişimin için doğru olan yeni bir çembere geç. Farkındalığını arttır." Ama yeni korkutuyor, yeni henüz senin bir parçanı taşımıyor. Dersleri vermek yerine susmayı ya da geçiştirmeyi seçiyorsun. Her defasında, daha iyi yanılıyorsun, her defasında daha çok yalnızlaşıyorsun. Hayatına aldığın yeni çemberlerine yayılıyor her defasında cevapları bilerek boş kağıt verdiğin sınavların. Aynı dersi, birçok insanda birçok olayda vermeye çalışıyorsun. Bu bir döngü oysa ki. Yaşadığın her neyse, o döngünün bir parçası. Bu döngünün tüm nüansları belli. Bir defa daha sonuna gelsen ve yeniden başlasan hiçbir şey daha iyi olmayacak. Sense, alt edebilirim, bu döngüyü ömrüm boyunca sürdürebilirim diyorsun. Sürmüyor, sürmeyecek. Sürmemesinin doğasında olmasıyla aynı nedenden.
Fısıldayabilsek o döngülere, güzel bir veda edebilsek. "Bana yaşattığın her şey için sana minnettarım, bu deneyim için hayata teşekkür ederim. Artık yarattığımız döngüye uzaktan bakma farkındalığına sahibim. Haydi hoşça kal." desek... Daha iyi olmaz mıydı?
Olurdu ama çok zor ...
YanıtlaSilHangisi daha kötü bilmiyorum, farkında olmadan o döngüde debelenmek mi, farkındalığında olup onu kırıp dışına çıkamamak mı?
SilBen de bilemedim..
Sil