Mavi Pasta & Pembe Güller
Hoş geldin Haziran!
Haziran ayına güzel bir yazıyla başlamak istedim.
Aslında o kadar tatlı şeyler var ki sizlerle buluşmayı bekleyen... Neyse, onları biraz daha bekletip sıcağı sıcağına dün akşam ablam için kestiğimiz pastayı sizinle paylaşayım.
Dün, ablamın yeni yaşını kutladık. Daha önce de yazmıştım, evlenmeden önce evin ilk çocuğu olarak hiç abla-abi lüksünü yaşamadım ben. Ne sıkıntım varsa kendim çözmek zorundaydım. Meğer senden büyük ve akıl danışabileceğin, varlığını hissedebileceğin bir ablanın, abinin olması, ne büyük şansmış :)
Pasta ablama sürpriz olsa da aslında onun tasarımı. Bana birkaç ay öncesi, üründe farklılaşma konusunda konuşurken "Neden canlı çiçekle pasta yapmıyorsun?" demişti. Biliyorsunuz, artık pastada şeker hamurundan çiçekler revaçta. Hatta bazı çiçekler neredeyse gerçek gibi başarılı çıkıyor ellerden. Ben henüz o alana girmesem de, uzun süredir en büyük hayalim keskin kenar jilet gibi pastaların üstüne kocaman bir peony (şakayık) kondurmaktı. Ablamla konuştuktan sonra, canlı çiçek fikrine daha sıcak baktım ve ilk denememi onun pastasında yapmaya karar verdim. Biraz Victoria tarzına benzetmek için hafif bombeli ve kabartmalı yaptım üst kısmını. Altına saten bir kurdela, üstüne de gerçek üç gül kondurdum.
Aslında gözüm hep ortancalardaydı. İstanbul'u şu anda bir görseniz, bütün bahçelerde rengarenk ortancalar var ve bu kadar güzel başka bir çiçek olabilir mi diyorsunuz görünce. Ama elimde makasla bahçelere girmeye hem cesaret edemedim, hem de kıyamadım. :) Dolayısı ile gül ve papatyadan başka seçenek sunmayan çiçekçilerin yolunu tuttum.
Ablamın en sevdiği renk olan maviyi pembe güllerle buluşturdum. Ne dersiniz, sizce de yaptığım en şık ve zarif pasta olmadı mı? :)
Nice güzel yıllara güzel ablamız...
Sevgiyle...
Haziran ayına güzel bir yazıyla başlamak istedim.
Aslında o kadar tatlı şeyler var ki sizlerle buluşmayı bekleyen... Neyse, onları biraz daha bekletip sıcağı sıcağına dün akşam ablam için kestiğimiz pastayı sizinle paylaşayım.
Dün, ablamın yeni yaşını kutladık. Daha önce de yazmıştım, evlenmeden önce evin ilk çocuğu olarak hiç abla-abi lüksünü yaşamadım ben. Ne sıkıntım varsa kendim çözmek zorundaydım. Meğer senden büyük ve akıl danışabileceğin, varlığını hissedebileceğin bir ablanın, abinin olması, ne büyük şansmış :)
Pasta ablama sürpriz olsa da aslında onun tasarımı. Bana birkaç ay öncesi, üründe farklılaşma konusunda konuşurken "Neden canlı çiçekle pasta yapmıyorsun?" demişti. Biliyorsunuz, artık pastada şeker hamurundan çiçekler revaçta. Hatta bazı çiçekler neredeyse gerçek gibi başarılı çıkıyor ellerden. Ben henüz o alana girmesem de, uzun süredir en büyük hayalim keskin kenar jilet gibi pastaların üstüne kocaman bir peony (şakayık) kondurmaktı. Ablamla konuştuktan sonra, canlı çiçek fikrine daha sıcak baktım ve ilk denememi onun pastasında yapmaya karar verdim. Biraz Victoria tarzına benzetmek için hafif bombeli ve kabartmalı yaptım üst kısmını. Altına saten bir kurdela, üstüne de gerçek üç gül kondurdum.
Aslında gözüm hep ortancalardaydı. İstanbul'u şu anda bir görseniz, bütün bahçelerde rengarenk ortancalar var ve bu kadar güzel başka bir çiçek olabilir mi diyorsunuz görünce. Ama elimde makasla bahçelere girmeye hem cesaret edemedim, hem de kıyamadım. :) Dolayısı ile gül ve papatyadan başka seçenek sunmayan çiçekçilerin yolunu tuttum.
Ablamın en sevdiği renk olan maviyi pembe güllerle buluşturdum. Ne dersiniz, sizce de yaptığım en şık ve zarif pasta olmadı mı? :)
Nice güzel yıllara güzel ablamız...
Sevgiyle...
Yorumlar
Yorum Gönder