Çokokolikler İçin Çikolata Tarihi ve Karakter Analizi

Aramızda çikolata sevmeyen var mı? Olabilir mi? Hani şarkıda "Benim en iyi dostum içkim, sigaram" diyor ya, yalan! En iyi dost çikolatadır. Mutluluğun, kafa dağıtmanın en kestirme halidir. Bir tobleron, bir anlığına da olsa hangi sıkıntıları unutturmaz ki? Ya da Türk kahvesinin yanındaki bir Eti Karam, kahvenin en iyi dostu değildir de nedir? Dün, evimize gelen bir dostumuz lügatıma harika bir deyiş kazandırdı: "Hazza naz yapmak" Bence kahvenin yanındaki çikolata hazza nazlanmaktır, hazzın süresini uzatmaktır. Ya da çikolatanın yanındaki kahve...Ya da her ne tabirse, her şekilde muhteşemdir.

Bir süredir, eski iş arkadaşımın hediyesi olan kitaptan tarifler uygulamaktayım. Merak edenler için kitap:

Bazı tarifleri benim için bile çok iddialı olsa da (Çikolata Soslu Hindi Sote gibi) bu kitap çikolataseverler için bulunmaz bir nimet! Benden söylemesi.

Kitabın girişinde uzunca bir çikolata tarihi var. Ben bu kısmı, yüzümde şaşkınlık mimikleriyle, bir çırpıda okudum bitirdim. Size de çok kısa maddelerle özetleyeyim. Ne yalan söyleyeyim, her zaman iyi bir öğrenci olmuşumdur, not almasam, çizmesem, özetlemesem olmaz... Siz de okursanız, yediğiniz her çikolata karesinde ne kadar değerli bir şey yediğinizi fark edip mutlu olursunuz belki, ya da ileride Kim Milyoner Olmak İster'e katılırsınız da bir soru buradan gelir. Belki kazandığınız parayla bana Charlie'nin Çikolata Fabrikası'nı alırsınız :) Masallar, masallar...

*Yüzyıllardır, dünyanın farklı yerlerinde bazı yiyeceklere "Tanrıların yiyeceği" denmiş. Örnek vermek gerekirse, mantarlar, şaraplık üzümler... Ancak, bu tabir en çok çikolata için kullanılmış. Botanik ismi olan "Theobroma cacao"nun açılımı: Theo:Tanrı, Broma:Yiyecek 

*Aztekler arasında çikolata içmek saray mensupları, lordlar ve diğer asiller, tüccarlar ve savaşçılar gibi elit tabakaya mahsusmuş. İçeceğin merasimsel önemi büyük olduğundan, içecek asillerin ve tüccarların servetlerini sergiledikleri şölenlerde servis edilirmiş. (İşte o zaman o çikolatayı yiyip içemeyenlerin üzüntüsü büyümüş büyümüş bir ruh olmuş ve şimdi hepimizin içinde gezinmekteymiş. Aranızda çikolata sevmeyen, çikolataya doğuştan doymuşlar varsa, sorun bakalım ataları Azteklerde asil miymiş neymiş?)

*Ayrıca, tanrılara da sunulan bir içecek olduğundan yeni doğan bebeklerin alnını, yüzünü, el ve ayak parmaklarını yağlamak için kullanılırmış. (Neden olmasın, neden olmasın!)

*Çikolatanın doğurganlığı artırdığı öne sürülmüş ve 18. yy.da bir İngiliz sağlık uzmanı çikolata sayesinde eşinin üç kez ikiz çocuk doğurduğundan bahsetmiş.

*Marie de Rabutin-Chantal demiş ki "Çikolatanın en çok bu yönünü seviyorum, niyetim her ne ise o konuda beklentimi karşılıyor." (Katılmamak mümkün mü?)

*Çokokolik: Çikolata için duyulan aşırı istek, kendini tutamayıp bir kutuyu anında yok eden kişilerin tanımı (Evet o sensin, sen!!) 

*1700'lü yıllara kadar çikolata Avrupa'da dahi sadece toplumun üst tabakasının bir içeceği olarak kalmış.

*1800'lü yıllarda Henri Nestle, Rudolphe Lindt, Jean Tobler çikolatanın günümüzdeki halini almasında önemli rol oynamışlar ve Tobleron üretimiyle çikolata ilk kez lüks gıda olmaktan çıkmış.

Bir de başka bir kitap var, henüz alıp okumadığım.

Bu kitapta da çikolata zevkinize göre karakter analiziniz anlatılmaktaymış. Ben, henüz okumadığımdan internette sadece şunları derleyebildim:

Sütlü çikolata sevenler; masum, sessiz, sakin, geçmişte yaşayan, nostalji düşkünü, gözlem yeteneği güçlü, şöyle sessiz sedasız derinden işini halleden her şeyi gözlemleyip hafızasına kazıyan kişiler,

Bitter çikolata sevenler; geleceğe güvenle bakabilen, sosyal ortamlarda aranan, mükemmeliyetçi insan,

Beyaz çikolata sevenler, adaletli, kararlarında ani değişikliğe gidebilen kişiler oluyormuş.

Bir de Johnny Depp abimizin oynadığı bir film vardı diye anlatırsam yazının başından şu ana kadar kaybettiğim %90'lık kitleye %10'unu da eklenecek. Bu nedenle, sonunda kendi yaptığım çikolataları anlatamamak pahasına susuyorum :)

Yazımı, hayat felsefelerimden biri olan "Çikolata varsa terapiye gerek yok." özlü sözüyle bitiriyorum :)