#Blogfırtınası14- Kendine Yürü

#yarınlarkadaryakıniçindefırtına

Fırtınalı ve karanlık bir geceydi. Günlerdir, tüm güzel havalarda çıkmayı reddettiği evinden çıktı. Sokakta kimsecikler yoktu. Çıktı ve yürüdü. Hiç korkmadan. Arkasına bakmadan yürüdü. Sokaklar, caddeler, olmayan insanlar boyunca yürüdü. O kadar çoktu ve o kadar yalnızdı ki... İçindeki fırtınayı dindirmek için saatlerce, günlerce, haftalarca, sanki asırlarca yürüdü. Sonra bir ışık geldi üstüne... Olmayan insanlar gözlerine inanamadı. Işıktan önce ses geldi. Sonra ses de sustu ışık da... Artık aradığı soruların cevabını bulmuştu. Işık onu alırken, "Yürü dostum" dedi sadece, "Kimseye değil, çık ve kendine yürü."

*Gün14. Fırtınalı ve karanlık bir geceydi...