#Blogfırtınası2- Herhangi Bir Kitaptan Herhangi Bir Satır...
#Veoişaretparmağıgüzelbirkitaptanrastgelebircümleseçer
Sıcak çıtır simidin kokusu mu, çocukluğun kokusu mu yoksa, kimbilir...
Nereye giderseniz gidin, kaç yaşınıza gelirseniz gelin, bazı kokular sizinle yaşar hep. O kokunun kendi zekası, kendi enerjisi vardır. Bazı apartmanları kızartma kokusuyla, bazı evleri de sıcak yemek kokusuyla hatırlamamız bundandır. Zaman ve uzay arasında koku da evin anısı da asılı kalmıştır. Salçalı ekmeğin kokusu yoktur, ya da yok denecek kadar azdır belki de ama çocukluk oyunları deseniz, birden biraz biber salçası kokusu burnuma çalınıverir evrenden.
Bazen de kokular imzasını insanlarla atar hayatımıza... Hele kişisel tarihimizin bir milimetresine biriyle birlikte kazındıysa, ne o kişiden ne de evrene asılıvermiş kokusundan kaçışımız yoktur artık. Bazen kaybettiğimiz birine ait bir parfüm kokusu bile burnumuzu sızlatabilir, bazen de bir klorağın kokusu ta kaç kilometre ötede ailemizi, ilkgençlik günlerimizin bayram öncesi temizliklerini hatırlatıverir.
Böyle de devam edebilirdi demek isterdim ama Kürşat Başar benim en sevdiğim yazarlardan. Gölgesine saygısızlık etmek istemem. Zaten, aslına bakarsanız konusu hiç de bu değildi :)
Bu neydi diyenler varsa, buyrunuz ilk yazıma Tıkk Tıkk ve buyrunuz başlangıç noktasına Tıkk Tıkk.
Sevgi kokulu günlere...
Sıcak çıtır simidin kokusu mu, çocukluğun kokusu mu yoksa, kimbilir...
Kürşat BAŞAR- Başucumda Müzik sf. 172
Nereye giderseniz gidin, kaç yaşınıza gelirseniz gelin, bazı kokular sizinle yaşar hep. O kokunun kendi zekası, kendi enerjisi vardır. Bazı apartmanları kızartma kokusuyla, bazı evleri de sıcak yemek kokusuyla hatırlamamız bundandır. Zaman ve uzay arasında koku da evin anısı da asılı kalmıştır. Salçalı ekmeğin kokusu yoktur, ya da yok denecek kadar azdır belki de ama çocukluk oyunları deseniz, birden biraz biber salçası kokusu burnuma çalınıverir evrenden.
Bazen de kokular imzasını insanlarla atar hayatımıza... Hele kişisel tarihimizin bir milimetresine biriyle birlikte kazındıysa, ne o kişiden ne de evrene asılıvermiş kokusundan kaçışımız yoktur artık. Bazen kaybettiğimiz birine ait bir parfüm kokusu bile burnumuzu sızlatabilir, bazen de bir klorağın kokusu ta kaç kilometre ötede ailemizi, ilkgençlik günlerimizin bayram öncesi temizliklerini hatırlatıverir.
Böyle de devam edebilirdi demek isterdim ama Kürşat Başar benim en sevdiğim yazarlardan. Gölgesine saygısızlık etmek istemem. Zaten, aslına bakarsanız konusu hiç de bu değildi :)
Bu neydi diyenler varsa, buyrunuz ilk yazıma Tıkk Tıkk ve buyrunuz başlangıç noktasına Tıkk Tıkk.
Sevgi kokulu günlere...
Keyifle okudum:)
YanıtlaSilNe mutlu bana :) Az önce blogunda kayboldum, ne yararlı yazılar varmış! Takipçinim artık. Sevgiler :)
SilTeşekkür ederim, ben de sizin takibinizdeyim artık, sevgiler:)
Silbende hemen okuyorum, sende çok hoş yazmışsın. Geçen gün Tarkan'ın gül döktüm yollarına şarkısını dinlerken teyzemlerin balkonu ve sümbül kokusu aldım. Çocukluğuma ani ve keskin bir dönüş oldu:)))
YanıtlaSilEvet, bir de müzikler var değil mi? Mesela Tarkan'ın o albümünü ne zaman dinlesem o yaz hayatımda hiç tanımadığım bir aile dostumuzun yazlığına gitmiştim Kuşadası'nda, ne bir daha evlerine gittim ne de ismini duydum kadının ama hemen o ev tüm detaylarıyla gözümün önüne geliverir, çok mutlu olurum.
SilÇok teşekkürler :)